EY Sevgililer!

Bedenlerinizle aynı masada ruhlarınızla ayrı vadilerdesiniz.
Dudaklarınızın şarkısını duyurabiliyorsunuz birbirinize ama
kalplerinizin haykırışları sönüyor yüreklerinizde.
Birbirinizin elini tutuyorsunuz ama
kalplerinizin kanatları ayrı ayrı ufuklarda çırpınmakta.
Dudaklarınız gülümsemekte ama
yüreğiniz hissettiklerini anlatamamakta ve ağlamakta.

Madem ruhlarınız bu kadar birbirine yabancı ve kapalı,
niçin gözlerinize ve ellerinize bu kadar acı çektiriyorsunuz.
Bırakın gitsin.

Bekleyin ruhunuz kılavuz olsun.
Sizi,sizden olan,ona 'EY BEN' diye hitap edebileceğiniz birisine ulaştırsın.

Unutmayın ki;
Aynı düzlemde olsa da iki ayrı labirentin insanı birbirini bulamaz.


İ.Acarkan